Ik word echt zot van mijn schoonmoeder!

[color=magenta][/color]Beste slachtoffertjes van enge schoonmoedertjes, ik wil jullie ook graag meedelen dat ik daar ook last van heb gehad. En geloof me, GRIJP IN!! Dit kan echt TE ver gaan. Bij mij is het zelfs zo ver gegaan dat zij mijn kinderen al in haar bezit had zonder MIJn toestemming, dus als ik jullie een raad kan geven, praat met jullie partner erover en zeker ook met haar. Dit is het niet waard, en er gaat ook ruzie van komen, en dat is het allemaal niet waard he? Of wel?? Ik hoop dat het jullie snel goed gaat want ik weet wat jullie voelen!! Helemaal.... STERKTE mensjes ps: Praat, en blijf praten, dat helpt!! [:13:]

ja, ik kan er ook over meespreken. Ik ben pas bevallen van mijn zoontje ( begin december 2007 ) In het ziekenhuis werd het me reeds teveel, de familie van mijn vriend (zijn ma & zus) moeiden heel veel met de kleine, gaven altijd hun mening dat het niet erg was dat hij zou slapen in iemands handen, terwijl wij er anders over dachten. Zijn zus was precies echt geobsedeerd door onze kleine, hing er altijd rond, kon niet van onze zoon afblijven, zelfs niet als hij sliep, en wilde hem ook altijd vastnemen. Na het verlaten van het ziekenhuis, stond de zus van mijn vriend hier al dezelfde dag aan de deur, zonder van te voren te verwittigen. We hadden zelfs de tijd niet gekregen van haar om rustig uit te pakken en ons te installeren en nu zelf eerst van onze zoon te genieten. Het werd met dus teveel... 2 dagen nadien heb ik tegen zijn moeder op een rustige fatsoenlijke manier mijn mening gezegd en zij antwoorde frank terug, ze begrijpt ook niet dat ze eerst moeten bellen voor ze op bezoek komen (daar we mss nog met bezoek zitten en ik borstvoeding geef) ze verstaat precies ook niet dat ze niet elke dag moeten langskomen (daar wij eerst willen genieten van onze zoon) Nu enkele weken later, is mijn vriend bij mij vertrokken. Hij kon het niet meer aan met mij, en ik zat altijd te kappen op zijn ma en zijn zus. Ik denk niet dat onze relatie nog goedkomt van zijn kant. Nu met de feestdagen laat hij mij zitten, op 3 dagen tijd heeft hij nog maar 1x sms gestuurd om te horen hoe het met onze zoon ging. Hij laat ons gewoon in de steek. Hij heeft mij al zoveel gekwets, en laat mij voor de 3de keer zitten. Gelukkig kan ik terecht bij mijn ouders, die een grote steun voor ons zijn. Ik ben hier in het verleden, tijdens mijn zwangerschap ook al 2x komen logeren, toen het hem weer teveel werd, hij weer niet met mij verder wou en ik moest vertrekken van hem. Wat is jullie reactie? Groetjes Anoniem

Die man is jou niet waard!! Meid denk aan jezelf,liefde moet van 2 kanten komen en als jou vriend jou en je zoontje zomaar aan de kant zet is daar weinig liefde mee gemoeid. Het is hard maar ander en beter!!!

Hee gast...moet je mijn topic maar eens lezen...ik denk dat wij elkaar goed verstaan !

Wat vinden jullie daarvan?Natuurlijk weet ik dat ze al jaren achter me aan roddelt(terwijl ze de vriendelijkheid zelve is in mijn gezicht),ik bleef maar zwijgen voor de lieve vrede,en toen is de bom gebarsten.Op mijn voicemail (ze had waarschijnlijk per toeval op mijn naam gedrukt) hoorde ik haar roddelen over mij alsof ik een rat ben.Het vraagt niet veel uitleg dat ik haar toen voor het rot van de straat heb uitgescholden,en haar heb gezegd haar nooit nog te willen zien.Ik heb één geluk,mijn man steunt me erin en heeft er na alles wel begrip voor!

Amai dan heb jij meer geluk dan mij!!! Mijn schoonmoeder is ook een lastig geval hoor. Komt te pas en te onpas langs, bemoeit zich regelmatig, ik doe de dingen, altijd fout,... Maar mijn man wil dit niet zien. Heb het hem al een paar keer proberen duidelijk te maken, maar hij zegt steeds 'ze bedoelt het goed'. Zot word ik daarvan [:11:] Iemand enkele tips voor mij met wat ik kan doen?

Och daar vertel je zoiets, m'n schoonmoeder is ook van dat soort!!! Zij vindt dat vrouwen thuis moeten blijven en voor de kinderen zorgen. En vermits m'n schoonzus maar half-tijds werkt, is het daar altijd beter. De kinderen zijn netter, altijd alles sneller klaar, zij heeft tijd voor de kinderen,... Gelukkig kunnen mijn schoonzuster en ik daar samen om lachen en kan ik zo alles relativeren. (wonen niet ver van ons) [:4:]

Ik kom goed overeen met mijn schoonmoeder. We komen goed overeen. Vermits mijn eigen ouders verder wonen dan de ouders van m'n man, babysitten zij regelmatig. Ook ons kinderen gaan heel graag bij hen op bezoek en daar draait het allemaal om. Ik denk dat ik veel geluk heb als ik hier jullie verhalen lees.

Hey Nijntje-lief-konijntje, hier net het zelfde!! mijn schoonmama wandelt hier ook binnen wanneer ze daar zin voor heeft! Met momenten is het erger dan anders, zoals nu, aarrggghh!!!! [:11:] Ze wonen naast ons, voorlopig, maar wel al twee jaar, moet het nog enkele maanden vol houden, dan verhuizen we. Ik vertel haar dat ik bezoek heb, dat ze dus niet zomaar moet binnenvallen, doet ze dat toch wel zeker??? "Kan jij iets doen met deze witte tuinstoelen??" en dan zo poeslief dag zeggen aan mijn vriendin. Onnozel word ik ervan, pffft! Alles verzetten in mijn huis, in mijn garage, omdat dat volgens haar zo beter staat. Ik maak er me niet TE druk in, maar verzet gewoon alles terug op mijn manier, voila! Dat deed even deugd... Zo mijn hart luchten! [:10:] groetjes!

[color=magenta]Ik heb daar gelukkig geen probleem mee we wonen wat ver en binnen kort gaan we nog verder gaan woonen dus ga ik er nog minder last van hebben. Ik wens jullie in ieder geval veel sterkte toe!![/color] [:1:]